вторник, 31 августа 2010 г.

სიზმრად ვნახე აფხაზეთი

                                             სიზმრად ვნახე აფხაზეთი,
                                             ცა ბროლივით კამკამა,
                                             ზღვის ტალღებზე მოლივლივე
                                              მცხუნვარე მზე თაკარა
                                              თითქოს  თავზეც მზე მეხურა    
                                              ჩალის ქუდის მაგიერ .
                                              ირგვლივ ლხინი იყო ყველგან,
                                              ჟღერდა მრავალჟამიერ. 
                                              აფხაზი და ქართველები,
                                              ისე როგორც ძველ დროში,
                                              გრძელ ტაბლასთან ისხდნენ ერთად 
                                              ბებერ მუხის ჩეროში.    
                                              მშვიდობის და მეგობრობის
                              იცლებოდა თასები

                              ირგვლივ მშვიდად შრიალებდნენ

                              ვებერთელა ჭადრები.

                              მტრობისა და სიძულვილის

                              არსად სჩანდა ნიშანი,

                              ყველას გულში მოხვედროდა

                              აქ ამურის ისარი,

                              ყველას გულში სიხარული

                              და იმედი ჰყვაოდა

                              უფალი კი ამ მშვენიერ 

                              მხარეს მეტად სწყალობდა.

                              შრიალებდნენ ვენახები,

                              ციტრუსების ბაღები,

                              ზღვის პირას კი ზღვას მოჰგავდნენ,

                               მწვანე ხორბლის, ყანები.

                               უცებ ციდან სხივს ჩამოჰყვა

                               ანგელოზი ფრთიანი,                                                                        მთელი გულით დაგვილოცა
                               სუფრა ბარაქიანი.
                               და გვისურვა სიყვარული

                               კაცთა შორის მშვიდობა,

                               გვიდღეგრძელა ქვეყანაზე

                               ერთად დიდხანს მკვიდრობა.

                               მერე ისევ სხივს აჰყვა და

                               როგორც ხდება სიზმარში,

                               შეერია გაიშალა ლაჟვარდსა და ცისკარში.

                               გამეღვიძა-----

                               სიხარულით იცით, როგორ დავდივარ ?

                               თითქოს ეხლაც ის პატარა,

                               თმახუჭუჭა ბავშვი ვარ.

                               ვიცი, მჯერა, სიყვარული

                               ჩვენი კვლავ განახლდება.

                               და სიზმარი ეს სიზმარი

                               უეჭველად ახდება.



                                                                გ.ტვინაძე         2008

                             



                                                           








  
                              

Комментариев нет: